Μαθησιακές δυσκολίες

Τι είναι οι μαθησιακές δυσκολίες ;

  • δυσκολία στη μνήμη.
  • δυσκολία στη διαδοχή ημερών, μηνών, αριθμών.
  • δυσκολία στην οργάνωση.
  • σύγχυση πρόσημων (+,-).
  • δυσκολία στην εκμάθηση της προπαίδειας.

  • δυσκολία στην αφήγηση μιας ιστορίας.
  • δυσχέρεια στη ροή του λόγου (π.χ. κομπιάσματα, παύσεις).
  • δυσκολία στο να κατανοεί προφορικές εντολές ή οδηγίες.

  • δυσκολία στη μνήμη.
  • δυσκολία στην αναγνώριση γραμμάτων και λέξεων.
  • δυσχέρεια στην κατανόηση νοήματος.
  • διαβάζει με αργό ή άστατο ρυθμό και δεν σταματάει στις τελείες.

  • άσχημος ή άτσαλος γραφικός χαρακτήρας.
  • δυσκολία στην αντιγραφή μιας πρότασης.
  • δυσκολία στην ορθογραφία.
  • δυσκολία στη σύνθεση ιδεών σε μια έκθεση.

  • δυσκολία στο άκουσμα μικρών διαφορών σε ήχους (π.χ. στην προφορά γραμμάτων).
  • δυσκολία στην αναγνώριση μικρών διαφορών σε σχήματα ή γράμματα.
  • αντιστροφή γραμμάτων.
  • παράλειψη γραμμάτων, λέξεων ή ακόμα και γραμμών.
  • δυσκολία στην αντίληψη της ποσότητας, του βάθους ή της απόστασης.
  • παραλείπει εντελώς τον τονισμό ή τονίζει λάθος.

  • δυσκολία σε λεπτές κινητικές ικανότητες (π.χ. κόψιμο με ψαλίδι).
  • δυσκολία σε γενικές κινητικές ικανότητες (π.χ. τρέξιμο, ισορροπία).
  • δυσκολία στο συντονισμό του ματιού – χεριού(π.χ. κράτημα μολυβιού, κούμπωμα παλτού).

Ένα παιδί με μαθησιακές δυσκολίες ΔΕΝ μπορεί να προσπαθήσει περισσότερο, ΔΕΝ μπορεί να δώσει περισσότερη προσοχή και ΔΕΝ μπορεί να κινητοποιηθεί από μόνο του. Το μόνο που χρειάζεται είναι να του δείξουμε τον τρόπο με τον οποίο θα τα επιτύχει όλα αυτά.

    • Κάνει ανάγνωση με αργό ρυθμό ή με κομπιάσματα ή χωρίς να σταματάει στα σημεία στίξης;
    • Έχει δυσκολία στην ορθογραφία ακόμα και όταν αντιγράφει;
    • Αντιστρέφει γράμματα ή αριθμούς; (π.χ. 9 αντί 6, 15 αντί 51, κια αντί και)
    • Αντικαθιστά ή παραλείπει γράμματα;
    • Γράφει ή διαβάζει την ίδια λέξη με διαφορετικούς τρόπους στο ίδιο κείμενο;
    • Έχει έλλειψη συγκέντρωσης όταν μελετάει;
    • Έχει δυσκολία στην κατανόηση της διαδοχής και του χρόνου (ώρες, ημέρες κλπ);
    • Μπερδεύει το αριστερό με το δεξί;
    • Δεν θυμάται την προπαίδεια;
    • Απαντάει σε ερωτήσεις προφορικά αλλά δυσκολεύεται να τις γράψει;
    • Είναι αδέξιο στις κινήσεις του γενικά;
    • Έχει δυσκολία να ξεχωρίσει ήχους όπως β-δ ή θ-δ;

    • Όταν κάνει ανάγνωση κειμένου, διαβάζει με ανακρίβεια;
    • Κάνει πολλά ορθογραφικά λάθη;
    • Έχει δυσκολία στο να κρατάει σημειώσεις ή να αντιγράφει;
    • Έχει δυσκολία στο σχεδιασμό και γράψιμο μιας έκθεσης, μιας επιστολής ή μιας αναφοράς;

    • Υπάρχει κάποιος στην οικογένεια που να είχε δυσκολία στη γραφή ή στην ανάγνωση;
    • Υπάρχει δυσκολία στην πραγματοποίηση τριών εντολών στη σειρά;
    • Άργησε το παιδί σας να μιλήσει ή να μιλήσει καθαρά;
    • Φαίνεται έξυπνο σε κάποιες δραστηριότητες ενώ «μπλοκάρει» σε κάποιες άλλες;

ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΠΡΟΣΟΧΗΣ ΜΕ Η ΧΩΡΙΣ ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ

• δεν μπορεί να συγκεντρωθεί,
• αποσπάται εύκολα από άσχετα ερεθίσματα,
• δεν φαίνεται να ακούει,
• δε δίνει σημασία στις λεπτομέρειες,
• κάνει λάθη απροσεξίας,
• δυσκολεύεται να ακολουθήσει οδηγίες,
• αποφεύγει εργασίες που απαιτούν συστηματική πνευματική προσπάθεια,
• ξεχνά τις σχολικές εργασίες,
• χάνει πράγματα και γενικά είναι ανοργάνωτος/η.

Ο τύπος αυτός είναι συχνός σε παιδιά σχολικής ηλικίας, που μπορεί να μη γίνουν αντιληπτά επειδή δεν παρουσιάζουν διασπαστική συμπεριφορά. Σε κάποιες περιπτώσεις είναι παιδιά που διαγνώσθηκαν σε σχετικά μεγαλύτερη ηλικία, όταν είχαν ξεπεράσει τα προβλήματα υπερκινητικότητας που εμφάνιζαν ως μικρότερα, ενώ σε άλλες περιπτώσεις είναι μια αμιγώς διαφορετική κατάσταση από τους άλλους τύπους της ΔΕΠΥ.

• δυσκολεύεται να παραμείνει καθισμένος/η,
• κουνάει χέρια, πόδια, ή στριφογυρίζει στην καρέκλα,
• κοιτά συνέχεια γύρω του και πειράζει τους άλλους,
• σηκώνεται όταν δεν επιτρέπεται,
• τρέχει και σκαρφαλώνει υπερβολικά,
• δεν σκέφτεται πριν αντιδράσει,
• απαντάει πριν ολοκληρωθεί η ερώτηση,
• μιλάει συνεχώς,
• δυσκολεύεται να περιμένει τη σειρά του,
• στα παιχνίδια δεν ακολουθεί κανόνες,
• διακόπτει ή ενοχλεί τους άλλους.

Ο τύπος αυτός είναι πιο συχνός σε παιδιά μικρότερης ηλικίας που παρουσιάζουν έντονα υπερκινητική και παρορμητική συμπεριφορά. Στα παιδιά αυτά, το πρόβλημα της συγκέντρωσης της προσοχής δεν είναι ιδιαιτέρως εμφανές, συχνά διότι δεν έχει αναδειχτεί, καθώς δεν έχουν ακόμα κληθεί να λειτουργήσουν σε σχολικό περιβάλλον.

Είναι επίσης συνηθισμένος τύπος ΔΕΠΥ στα παιδιά και στους εφήβους όπου παρουσιάζεται συνδυασμός κάποιων από τα παραπάνω συμπτώματα,  ήτοι απροσεξία, υπερκινητικότητα και παρορμητική συμπεριφορά.